Η μαρξιστική αριστερά ανέκαθεν αναζητούσε απλοϊκά δίπολα (λ.χ. αστός-προλετάριος, καταπιεστής-καταπιεζόμενος) και όχι σύνθετα σχήματα για να περιγράψει την πολύπλοκη πραγματικότητα… ανέκαθεν αναζητούσε ερμηνείες και όχι τεκμήρια, πολιτικο-οικονομικές εξηγήσεις βασισμένες σε παγκόσμιους νόμους της αγοράς και του κεφαλαίου και όχι πολιτισμικές, βασισμένες σε ιδιαιτερότητες ανθρώπων, τόπων και ιστορικών περιόδων. Η φύση της είναι βαθιά πολιτική και η κριτική της σκέψη περιορισμένη. Ο δογματισμός και οι αντι-ουμανιστικές προσεγγίσεις πάντοτε τη χαρακτήριζαν, παρά τις φιλότιμες αλλά μη επαρκείς προσπάθειες ορισμένων διανοητών της. Παρόλο που εισχωρούσε σε πεδία δυσπρόσιτα για άλλους και έδινε κάποιες αξιόλογες ερμηνείες σε ειδικά ταξικά/εργασιακά θέματα ή σχήματα, δεν μπόρεσε ποτέ να δώσει ολοκληρωμένες απαντήσεις ή λύσεις σε μεγάλα προβλήματα… Ασφαλώς και η δεξιά είχε τα δικά της προβλήματα αντίληψης, διανόησης και προσανατολισμού (όμως δεν είναι του παρόντος).

Η προλεταριακή επανάσταση που θα «απελευθέρωνε» τον άνθρωπο έμοιαζε όλο και περισσότερο σαν ο ευσεβής πόθος ενός ανέμπνευστου παραμυθιού παρά σαν υπαρξιακός σκοπός. Και λέω ‘ανέμπνευστου’, διότι δεν φτάνει μόνο η αντίθεση στον καπιταλισμό και στην αστική καταναλωτική κοινωνία για να χτιστεί μια όμορφη ουτοπία. Απαιτείται και βούληση κάποιου να αντιταχθεί στην απομάγευση του κόσμου και στα σύγχρονα τέρατα που σκλαβώνουν τον Άνθρωπο και την Κοινωνία. Για να γίνει αυτό απαιτείται καθαρή σκέψη, ελεύθερη καρδιά, καλλιεργημένη συνείδηση και καθαρό βλέμμα να ατενίζει τον ορίζοντα των ιδεών.

Απαιτείται γνώση των μετασχηματισμών σε πολλά επίπεδα: κοινωνικό, πολιτισμικό, οικονομικό, πολιτικό, περιβαλλοντικό, τεχνολογικό. Επικαιροποιημένη γνώση και ευρεία κατανόηση δομών, μηχανισμών και παραμέτρων. Γνώση και κατανόηση ανθρώπων, τόπων και πολιτισμών… αλλά και των πολύπλοκων σχέσεων μεταξύ τους. Γνώση και κατανόηση των γεωπολιτικών ανταγωνισμών, των δικτύων και των σχέσεων ισχύος.

Στα σύγχρονα προ(σ)τάγματα δεν απαντάς με σκουριασμένα πολιτικά εργαλεία και με εκβιαστικά διλήμματα, ούτε με απλοϊκά δίπολα και στρουθοκαμηλισμούς… Δεν απαντάς με απλουστευτικές προσεγγίσεις, με απόπειρες χειραγώγησης της κοινής γνώμης μέσω της  «πολιτικής ορθότητας» και των ΜΜΕ και με μοίρασμα δημοσίου χρήματος σε δικά σου κέντρα προς δημιουργία μιας κομματικής στρατιάς υποτακτικών. Δεν απαντάς με συνεχή εκσφενδονισμό κατηγοριών και συκοφαντιών προς αυτούς που θεωρείς πολιτικούς αντιπάλους. Δεν απαντάς με ένα προστακτικό «καταδικάστε» ή ένα καταχρηστικό «προσκυνήστε» ως επίδειξη δύναμης απέναντι σε υπηκόους… Δεν απαντάς κραδαίνοντας με πάθος χιλιάδες «αντί», ούτε προτάσσοντας συνεχώς «δυο μέτρα και δυο σταθμά»… διότι σε παρακολουθούν όλοι. Γνωρίζεις ότι θα δώσεις λόγο στην Ιστορία.

Γι’ αυτό απαντάς με γνώση και κατανόηση, με σχέδιο και όραμα, με κριτική σκέψη και σωστή διαχείριση, με άνοιγμα την κοινωνία και με δημιουργία του δικού σου (αυτόφωτου) μοντέλου εκπαίδευσης, ανάπτυξης, κοινωνικής συνοχής και εθνικής συμπόρευσης.