Το 1865 (ἤ ’69), με βασιλικό διάταγμα, καθιερώνoνται ως Εθνικός Ύμνος της Ελλάδος οι δύο πρώτες στροφές του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» του Διονυσίου Σολωμού, μελοποιημένες από τον Νικόλαο Χαλκιόπουλο (Μάντζαρο).
Ο ύμνος συνετέθη από τον μεγάλο Ζακύνθιο ποιητή τον Μάιο του 1823, όταν έφτανε ως την Ζάκυνθο ο απόηχος από την πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου. Στην Κέρκυρα ο ποιητής συναναστράφηκε με τον μεγάλο μουσουργό Νικόλαο Μάντζαρο (1795-1875), ο οποίος είχε, ήδη πριν την εδώ εγκατάσταση του Σολωμού, μελοποιήσει την «Φαρμακωμένη» και στην συνέχεια μελοποίησε και άλλα σολωμικά ποιήματα, μεταξύ των οποίων και τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν», που καθιερώθηκε ως ο Εθνικός μας Ύμνος.
Η 1η ολοκληρωμένη μελοποίηση του «Ύμνου», έγινε το 1829 – ’30 για 4φωνη ανδρική χορωδία και πιάνο, κυρίως ομοφωνική, με βασική τονικότητα την σολ μείζονα. Αποτελείται από 25 μέρη και εξεδόθη σε παρτιτούρα το 1873 στο Λονδίνο «…δαπάνη των εν Αγγλία ομογενών».
