“Η σχετική ευκολία με την οποία οι γερμανικές δυνάμεις ήταν σε θέση να αποσυρθούν από τα νησιά του Αιγαίου και την ηπειρωτική Ελλάδα στα τέλη του καλοκαιριού του 1944 έχει αποτελέσει αντικείμενο εκτεταμένης εικασίας. Έχει προταθεί ότι μπορεί να υπήρχε «σιωπηρή συγκατάθεση» από την πλευρά του Τσώρτσιλ για να επιτρέψει μια ανεμπόδιστη απόσυρση από τους Γερμανούς, για την αντιμετώπιση του Κόκκινου Στρατού που προχωρούσε από την Ανατολή.
Το παρόν άρθρο εξετάζει τα αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με αυτό το θέμα που προτάθηκαν από τον Δρ. Hagen Fleischer και τον Δρ. Lars Baerentzen.
Επισημαίνεται ότι μια τέτοια απόφαση του Churchill δεν θα μπορούσε να έχει αποτέλεσμα χωρίς να έλθει εις γνώση πολλών αξιωματικών. Γιαυτό δεν υπάρχουν στοιχεία, είτε ανέκδοτα είτε γραπτά. Στρατιωτική δράση εναντίον των Γερμανών που αποχωρούσαν στην πραγματικότητα είχαν διαταχθεί από τις συμμαχικές δυνάμεις που εδρεύαν στην Ιταλία υπό τον Στρατηγό Maitland Wilson και από αντάρτικες δυνάμεις στην Ελλάδα, ενισχυμένες από τους συμμάχους. Αυτές οι επιχειρήσεις είχαν περιορισμένο αποτέλεσμα, αλλά δεν είχαν ποτέ σκόπιμα αποθαρρύνθεί ή αποσυρθεί.
Οι ναυτικές επιχειρήσεις στο Αιγαίο είχαν επίσης περιορισμένες επιπτώσεις. Σε σε μερικές περιπτώσεις, βρετανικά πλοία και αεροσκάφη αναφέρθηκαν ότι είχαν προστρέξει σε αντιμετώπιση πυρκαγιών στις γερμανικές συνοδείες, αλλά δεν είναι γνωστό γιατί. Ο κύριος σκοπός της βρετανικής ανώτερης διοίκησης φαίνεται να ήταν να αναγκάσει την παράδοση του συνόλου της γερμανικής δύναμης, μόλις συγκεντρωθεί στην γερμανική ενδοχώρα. Οι επαφές με τους Γερμανούς έγιναν για το σκοπό αυτό, αλλά το αντικείμενο της τελευταίας ήταν να εξασφαλίσει τη συμφωνία σε μια ανεμπόδιστη απόσυρση. Και οι δύο πλευρές απέτυχαν να επιτύχουν το στόχο τους. Οι Γερμανοί ήταν ωστόσο σε θέση να επιβάλουν μια επιτυχημένη αποχώρηση, αλλά χωρίς συγκατάθεση -όσο τα στοιχεία αποδεικνύουν- από τους Βρετανούς”.
Ολόκληρο το επιστημονικό άρθρο ΕΔΩ
Originally posted 2019-11-05 19:36:04.
