Κατηγορία: ΠΟΙΗΣΗ

Δεν ανησύχησεν ο Νέρων όταν άκουσε του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό. «Τα εβδομήντα τρία χρόνια να φοβάται.» Είχε καιρόν ακόμη να χαρεί. Τριάντα χρονώ είναι....

Τα χρόνια της νεότητός μου, ο ηδονικός μου βίος — πώς βλέπω τώρα καθαρά το νόημά των. Τι μεταμέλειες περιττές, τι μάταιες .... Αλλά δεν...

Ο Λάνης που αγάπησες εδώ δεν είναι, Μάρκε, στον τάφο που έρχεσαι και κλαις, και μένεις ώρες κι ώρες. Τον Λάνη που αγάπησες τον έχεις...

Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες, όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες, αλλά κ' εκείνες τες επιθυμίες που για σένα γυάλιζαν μες στα μάτια...

Εν μέρει για να εξακριβώσω μια εποχή, εν μέρει και την ώρα να περάσω, την νύχτα χθες πήρα μια συλλογή επιγραφών των Πτολεμαίων να διαβάσω....

Την εμορφιά έτσι πολύ ατένισα, που πλήρης είναι αυτής η όρασίς μου. Γραμμές του σώματος. Κόκκινα χείλη. Μέλη ηδονικά. Μαλλιά σαν από αγάλματα ελληνικά παρμένα·...

Κοντά σε μια κατάφωτη προθήκη καπνοπωλείου εστέκονταν, ανάμεσα σ’ άλλους πολλούς. Τυχαίως τα βλέμματά των συναντήθηκαν, και την παράνομην επιθυμία της σαρκός των εξέφρασαν δειλά,...

Εδώ δεν είμαι ο Κλέων που ακούσθηκα στην Αλεξάνδρεια (όπου δύσκολα ξιπάζονται) για τα λαμπρά μου σπίτια, για τους κήπους, για τ' άλογα και για...