ΠΟΙΗΣΗ

Καθώς που θα το ακούσατε, δεν ειμ’ αρχάριος. Κάμποση πέτρα από τα χέρια μου περνά. Και στην πατρίδα μου, τα Τύανα, καλά με ξέρουνε· κ’ εδώ αγάλματα πολλά με διώρισαν …

Δεν είδαν, επί αιώνας, τέτοια ωραία δώρα στους Δελφούς σαν τούτα που εστάλθηκαν από τους δυο τους αδελφούς, τους αντιζήλους Πτολεμαίους βασιλείς. Αφού τα πήραν όμως, ανησυχήσαν οι ιερείς για …

Δεν ανησύχησεν ο Νέρων όταν άκουσε του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό. «Τα εβδομήντα τρία χρόνια να φοβάται.» Είχε καιρόν ακόμη να χαρεί. Τριάντα χρονώ είναι. Πολύ αρκετή είν’ η διορία …

Τα χρόνια της νεότητός μου, ο ηδονικός μου βίος — πώς βλέπω τώρα καθαρά το νόημά των. Τι μεταμέλειες περιττές, τι μάταιες …. Αλλά δεν έβλεπα το νόημα τότε. Μέσα …

Ο Λάνης που αγάπησες εδώ δεν είναι, Μάρκε, στον τάφο που έρχεσαι και κλαις, και μένεις ώρες κι ώρες. Τον Λάνη που αγάπησες τον έχεις πιο κοντά σου στο σπίτι …

Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες, όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες, αλλά κ’ εκείνες τες επιθυμίες που για σένα γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά, κ’ ετρέμανε μες στη …

Εν μέρει για να εξακριβώσω μια εποχή, εν μέρει και την ώρα να περάσω, την νύχτα χθες πήρα μια συλλογή επιγραφών των Πτολεμαίων να διαβάσω. Οι άφθονοι έπαινοι κ’ οι …

Την εμορφιά έτσι πολύ ατένισα, που πλήρης είναι αυτής η όρασίς μου. Γραμμές του σώματος. Κόκκινα χείλη. Μέλη ηδονικά. Μαλλιά σαν από αγάλματα ελληνικά παρμένα· πάντα έμορφα, κι αχτένιστα σαν …