Τι ανάστημα έχουμε ως ανθρώπινο δυναμικό στην χώρα μας;
Μήπως έχουμε κοντύνει;
Μου έκανε τεράστια εντύπωση η έκκληση, αλλά και η (ευτυχώς όχι μεγάλη) συμμετοχή, στο “διαδικτυακό κάλεσμα” χειροκροτήματος στα μπαλκόνια, για το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό την Κυριακή 15 Μαρτίου.
Μια κίνηση που απλά αντέγραψε την αυθεντική κίνηση των Ισπανών. Την εκδήλωση σεβασμού προς, και αναγνώρισης της ομολογουμένως τιτανιας προσπάθειας των Ισπανών ιατρών. Οι Ισπανοί βγήκαν στα μπαλκόνια τους όταν είχαν ήδη εκατοντάδες θανάτους και χιλιάδες κρούσματα. Οι Ισπανοί λοιπόν αποφάσισαν αυθεντικά, χωρίς να αντιγράψουν κανέναν, να προβούν σε αυτή την μαζική εκδήλωση. Όταν τα νοσοκομεία τους “κολυμπούσαν” στον Κορονοιο και ξεχείλιζαν από ασθενείς.
Οι Έλληνες όμως;
Στις 15 Μαρτίου, μέρα του “καλέσματος”, τα κρούσματα στην Ελλάδα ήταν: 4 θάνατοι και 331 θετικά τεστ.
Δηλαδή ένας εξαιρετικά μικρός αριθμός σε σχέση με τον αντίστοιχο αριθμό που προκάλεσε την εκδήλωση αυτήν στην Ισπανία. Ή σε σχέση με τον αριθμό των θυμάτων της εποχικής γρίπης στην χώρα μας το παρόν έτος (90 καταγεγραμμένοι θάνατοι κατά την γραφή του παρόντος). Οι Έλληνες λοιπόν χωρίς καν να προσεγγίσουν τα Ισπανικά ή Ιταλικά νούμερα, απλά αντέγραψαν την κίνηση των Ισπανών και μάλιστα σε άστοχο χρονικό σημείο. Όταν δεν υπήρχε ουσιαστική πίεση στο σύστημα υγείας.
Δηλαδή, κάποιος είδε τι έκαναν στην Ισπανία και κατά την – προσφιλή ; – Ελληνική συνήθεια, απλά αντέγραψε την αυθεντική εκδήλωση άλλων. Και κάλεσε μέσω διαδικτύου και άλλους, απλά να αντιγράψουν και αυτοί.
Και αν παραβλέψουμε την αστοχία του χρονικού σημείου, γιατί δεν μπορέσαμε τουλάχιστον να βρούμε έναν αυθεντικό τρόπο να δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας στο νοσηλευτικό και ιατρικό μας προσωπικό; Τον δικό μας τρόπο.
Για εμάς που εισάγουμε ένδυση, τρόφιμα, τεχνολογία, ήχο, πολιτισμό, γλωσσα και έκφραση, πρότυπα, πληροφόρηση, εκπαίδευση κτλ, θα ήταν δύσκολο ομολογουμένως να παράξουμε μια αυθεντική ιδέα. Και έτσι και πάλι, το ρίξαμε στην αντιγραφή. Καμία προσπάθεια καινοτομίας.
Θα μπορούσαμε να φορέσουμε ένα άσπρο ρούχο για παράδειγμα, το άσπρο της ιατρικής / νοσοκομειακής στολής. Να κρατήσουμε ένα λουλούδι ή ένα κερί, ως ένδειξη ζωής. Είμαι σίγουρος πως εσείς έχετε πιο πολλές και καλύτερες ιδέες.
Γιατί δεν μπορούμε να δράσουμε αυθεντικά; Τι μας εμποδίζει; Γιατί πρέπει να αντιγράφουμε πάντα άλλους; Στα πάντα.
Έχουμε κοντύνει;
Ενωμένοι, με πειθαρχία, συντασσομενοι με το συντεταγμένο κράτος, θα ξεπεράσουμε αυτήν την εκδίκηση της φύσης, με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Και θα ξανακοιταξουμε τον συνάνθρωπο με χαμόγελο. Και ελπίζω να αναθεωρήσουμε πρακτικές, που καταστρέφουν καθημερινά την φύση, η οποία εξ αδιαιρέτου ανήκει σε όλους μας, αλλά και στις επόμενες γενιές.
Τώρα εάν θέλετε να πάρετε παράδειγμα υπεύθυνης συμπεριφοράς, τότε δεν έχετε παρά να ακολουθείσετε αυτό του νυν ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, αντιπροέδρου του ευρώ-κοινοβουλίου, πρώην βουλευτή και ενός εξ αυτών που μας κουνούν το δάχτυλο συχνά πυκνά, από τα τηλεοπτικά παράθυρα, νουθετωντας μας.
Του κυρίου Παπαδημούλη. Που κατά την προ λίγων ημερών αεροπορική του άφιξη στην Ελλάδα (κατά τα λεγόμενα του ιδίου), αντί να ακολουθήσει τους κανόνες του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας και να θέσει εαυτόν σε καραντίνα, και χωρίς φυσικά να φορά γάντια ή μάσκα όπως φαίνεται στο σχετικό video, αποφάσισε να πάει στον Σκλαβενίτη (εκει δηλαδή που ψωνίζουν τα λαϊκά στρώματα) και να γεμίσει 3 καροτσια, ως ένδειξη αυτοσυγκράτησης. Τα οποία μήπως μετέφερε ο (κατά την νεολαία του κόμματος του κυρίου Παπαδημούλη) “φασίστας, δολοφόνος, μπάτσος”, που πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος για να προστατεύει την ζωή του κου Παπαδημούλη; Ερωτώ.
Η Ελληνική κοινωνία με γρήγορα αντανακλαστικά και χωρίς ελαφρυντικά θα πρέπει να απομονώσει και ενδεχομένως να τιμωρήσει παραδειγματικά, εντός θεσμικών πλαισίων πάντα, αυτούς τους τύπους, που με περίσσιο θράσος εξαιρούν εαυτούς από την εθνική προσπάθεια και τους κανόνες που θέσαμε ως μια ενότητα για την προστασία όλων. Ειδικά όταν αυτοί είναι αιρετοί και κατέχουν θεσμικές θέσεις. Και με την αντικοινωνική τους συμπεριφορά, ειδικά σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης, μας ξεφτελιζουν διεθνώς, και βεβαίως θέτουν την υγεία συνανθρώπων μας σε άμεσο κίνδυνο. Και την ώρα της ύστατης ευθύνης όλων, αυτοί θέτουν το εγώ τους και τις προσωπικές τους ανάγκες πάνω από τις συλλογικές, δικαιολογώντας και εξαιρώντας εαυτούς. Έχοντας το απόλυτο θράσος και να “αγανακτούν” και για την κριτική που τους γίνεται επί του προκειμένου, γράφοντας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης:
“Ο λόγος είναι ότι, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, παρέλαβα από ένα «Σκλαβενίτη» με γεμάτα ράφια και λίγο κόσμο, μια παραγγελία που είχα κάνει. Χωρίς να το διασταυρώσουν! Έλεος με την λασπολογία!“. (Παπαδημούλης, 18.03.2020)
Βέβαια ούτε λόγος για παραίτηση. Εθελουσιως ή και υποχρεωτικώς.
Εγώ λοιπόν λέω σε όλους τους Παπαδημούληδες: η ασχήμια σας δεν μας εκφράζει κύριοι. Εμείς θα επιμένουμε να υπηρετούμε τον συνάνθρωπο και το κοινωνικό σύνολο με αίσθημα ευθύνης, αντιλαμβανόμενοι την κρισιμότητα της κατάστασης. Αυτό για το οποίο εσείς θα έπρεπε να δίνετε πρώτοι το παράδειγμα. Αλλά είστε κοντοί.
Α… και να μην ξεχάσω! Κάποιοι κάνουν αξιόλογες προσπάθειές να αντικαταστήσουν τον συμπαθή πρωταγωνιστή του Ευγένιου Σπαθάρη, γράφοντας στις ιστοσελίδες τους ότι: ” Η εμφάνιση και η αντιμετώπιση του κορονοιού είναι θέμα ταξικό“(Δημοσίευση 12 Μαρτίου 2020). Είμαι σίγουρος ότι το εννοούν. Άλλωστε κάτι παρόμοιο είπε και ο πρώην υπουργός υγείας του ΣΥΡΙΖΑ κος Πολάκης από βήματος βουλής σχετικά με τον κορονοιο: “…τελικά μας ήρθε από τους πλούσιους και τους χριστιανούς“. (10.03.2020).
Καλώ τους ειδικούς να πάρουν θέση.
Ναι… του ειδικούς ψυχιάτρους…
Κορονοιος λοιπόν και στα μυαλά κάποιων!
ΥΓ. Εεεεεε συντεκνε Πολάκη…ειν’ οι Τσινεζοι χριστιανοί μωρεεεέ…
