Με έναν δυτικότροπο ευσεβισμό, πιστό στις προσταγές του ιερατείου της παγκοσμιοποίησης, τα ελληνικά ΜΜΕ παρακολουθούν και αναλύουν τα γεγονότα στις ΗΠΑ, παραβλέποντας με εκπληκτική κοντοφθαλμία (ή μάλλον την εθελοτυφλία του μισθοφόρου) την εθνική μας καμπούρα. Η στάση δικαιολογείται εν μέρει, διότι τις τελευταίες δεκαετίες οι ΗΠΑ εξαγάγουν την αποσταθεροποίηση όπου βούλονται, άρα ξενίζει όταν οι μέθοδοι αυτοί χρησιμοποιούνται και στο εσωτερικό της, με τόσο απροκάλυπτο τρόπο.
Η διάλυση μαζικών συγκεντρώσεων δια της εισβολής (εγκαθέτων;) ομάδων, η επισκίαση του αιτήματος διαδηλωτών μέσα από την πρόκληση σοβαρών επεισοδίων, η φίμωση φωνών μη αρεστών στο καθεστώς… όλα αυτά, δυστυχώς, θυμίζουν σκηνές που συνηθίσαμε να βλέπουμε και να ακούμε στην πατρίδα μας και όχι στην υπερδύναμη των ΗΠΑ.
Παραβλέποντας την εθνική καμπούρα μας…
Πάντως, όπως διαπιστώνει και ο Καβάφης «ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ ευχήν στην Αποικία δεν μεν’ η ελάχιστη αμφιβολία». Μπορεί για την περίπτωση των ελλαδικών ΜΜΕ να ισχύει το αγγλικό ρητό «misery loves company» (η παρηγοριά του δυστυχισμένου είναι που υπάρχουν και άλλοι δυστυχισμένοι), αλλά το νεοελληνικό κράτος, που ως «προτεκτοράτο δεν φεύγει απ’ τον πάτο», που τραγουδούσε καθημερινά ο μακαρίτης ο Γιάννης Καλαμίτσης, κινδυνεύει πολύ πιο άμεσα από την Αμερική.
Το πιο ανησυχητικό, ίσως δεν είναι το μέγεθος των προκλήσεων που έχει να αντιμετωπίσει η Ελλάς (τουρκικός επεκτατισμός, ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, δημογραφικό, κατεστραμμένη οικονομία, κομματοκρατία-κλεπτοκρατία, νεοταξικός αυταρχισμός), αλλά η έλλειψη κριτικής σκέψης ως προς την αντιμετώπιση των απειλών αυτών εξαιτίας των παρωπίδων της ιδεολογικής αγκύλωσης.
Τα συστημικά ΜΜΕ και αρκετοί πολίτες αποκήρυξαν μετά βδελυγμίας την άρνηση του απερχομένου Αμερικανού προέδρου να δεχθεί το αποτέλεσμα του αμφισβητούμενου εκλογικού αποτελέσματος του Νοεμβρίου και την επιμονή του να καταγγέλλει εκτεταμένη καλπονοθεία, αλλά δεν δείχνουν να προβληματίζονται στο ελάχιστο για παρόμοια ελλαδικά φαινόμενα.
Δύο μέτρα και δύο σταθμά για τα επιστολικά ψηφοδέλτια
Για παράδειγμα, μια μεγάλη ένσταση του κ. Τραμπ αφορούσε στον νέο τρόπο μαζικής καταμέτρησης ψηφοδελτίων που ταχυδρομήθηκαν από ψηφοφόρους (χωρίς μάλιστα να αιτηθούν επισήμως ή να περάσουν από τον συνήθη έλεγχο διασταύρωσης της ταυτότητας του αποστολέα). Παρότι η μέθοδος αυτή υπερασπίστηκε σθεναρά από το Δημοκρατικό κόμμα και πολλά πρόσωπα που αυτοπροσδιορίζονται ως Αριστεροί, η ειρωνεία είναι ότι το δικαίωμα της επιστολικής ψήφου εμποδίζεται συστηματικά και καταπολεμείται από τα αριστερά κόμματα στην Ελλάδα.
Προφανώς, ο διεθνισμός που αποτελούσε χαρακτηριστικό γνώρισμα της Αριστεράς δεν ισχύει στην περίπτωση των Ελλήνων ψηφοφόρων – και δη των ομογενών, που αντιμετωπίζονται ως πολίτες κατώτερης κατηγορίας. Κρίμα, διότι με το νομοσχέδιο που πέρασε το σημερινό πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, αποκλείει από την άσκηση των εκλογικών δικαιωμάτων τους μεγάλο μέρος των Ελλήνων πολιτών που κατοικούν στο εξωτερικό. Επιπλέον, με την απαγόρευση της επιστολικής ψήφου, υποχρεώνονται οι Έλληνες της ημεδαπής να ταξιδέψουν στους δήμους όπου είναι καταγεγραμμένοι ως εκλογείς για να ψηφίσουν, με αποτέλεσμα να αποκλείονται αρκετοί (μάλιστα τα πιο αδύναμα στρώματα) από την διαδικασία, λόγω αδυναμίας μετακινήσεως.
Υφαρπαγή ψήφων… με κάθε νομιμότητα!
Από την άλλη, όσοι σχολιάζουν και εκφέρουν γνώμες για την θεμιτή ή αθέμιτη χρήση του αμφιλεγόμενου λογισμικού καταμέτρησης ψήφων στις ΗΠΑ και την καταγγελθείσα υφαρπαγή ψήφων αγνοούν επιδεικτικά το γεγονός ότι η ίδια η ελληνική πολιτεία «υφαρπάζει» ψήφους και τις αναδιανέμει σε άλλα κόμματα, μέσα από την νεφελώδη διαδικασία του εκλογικού νόμου. Πέρα από το περιβόητο «μπόνους» που απολαμβάνει το πρώτο κόμμα, ψήφοι που δίδονται σε κόμματα «διαμαρτυρίας» που δεν καταφέρνουν να φτάσουν στο όριο του 3% για να εισέλθουν στην Βουλή διοχετεύονται προς τα κόμματα εξουσίας. Ώστε, ακόμη και αυτή τούτη η συνειδητή ψήφος διαμαρτυρίας δύναται (με κάθε νομιμότητα!) να υφαρπαχθεί και να χρησιμοποιηθεί υπέρ της εδραίωσης ενός εκ των μεγάλων κομμάτων.
Εν τω μεταξύ, και πάλι ο εκλογικός νόμος αντιμετωπίζει τους απόδημους ως τριτοκλασάτους πολίτες, αφού όσοι πληρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις για να ασκήσουν το δικαίωμα του εκλέγειν, θα δουν την ψήφο τους να καταμετρείται μόνο στο ψηφοδέλτιο επικρατείας και όχι στην επιλογή υποψηφίων βουλευτών από το εκλογικό διαμέρισμά τους. Με λίγα λόγια, τους επιτρέπεται να ψηφίσουν μόνο κόμματα και όχι πρόσωπα!
Οι κυβερνήσεις πέφτουν, αλλά οι καρεκλοκένταυροι μένουν
Και καθώς οι ευσεβιστές του ελλαδικού πολιτικού και δημοσιογραφικού μπερντέ διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την καταγγελθείσα πρακτική του 45ου προέδρου των ΗΠΑ να «γελοιοποιήσει» τους θεσμούς και να «παρακάμψει» τους νόμους στην προσπάθεια του να παραμείνει στην εξουσία, δεν βρήκαν κουβέντα να πουν για τον τέως πρωθυπουργό της Ελλάδος, ο οποίος καταπάτησε ολόκληρο δημοψήφισμα, όπου η λαϊκή ετυμηγορία ήταν εναργέστατη και δεν επιδεχόταν αμφισβήτηση, και δεν υπέστη την παραμικρή κύρωση(!)…ούτε για τον σημερινό πρωθυπουργό, που, πέρα από τις προκλητικές και ανέντιμες καταπατήσεις των προεκλογικών του δεσμεύσεων, επέλεξε για το συμβολικό ανώτατο αξίωμα της πολιτείας άτομο που δεν παύει να γελοιοποιεί το υπούργημά της και να προσβάλει τα ιερά και τα όσια του γένους σε κάθε της εμφάνιση!
Για την επικεφαλής της επιτροπής για τον εορτασμό των 200 χρόνων της εθνικής Παλιγγενεσίας, ούτε λόγος! Αν υπάρχει ένα καλό που μάς έκανε ο κορωνοϊός, είναι ότι κατά πάσα πιθανότητα θα περιορίσει σε σημαντικό βαθμό τις φιέστες για την εθνική επέτειο και θα γλιτώσουμε σε κάποιο βαθμό τον εξευτελισμό. Διαφορετικά, μέχρι και τον σουλτάνο Ερντογάν ήταν ικανή να καλέσει στα πανηγύρια που θα έστηνε για να τον βραβεύσει με κανένα χρυσό μετάλλιο που ξέμεινε από τους Ολυμπιακούς του 2004, αφού όμως οι κυβερνόντες και η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ που προωθεί το Βερολίνο επιβραβεύσουν πρώτα τον τραμπουκισμό του με υποχωρήσεις και παραχωρήσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Εν τω μεταξύ, σε όποιο κόμμα κυβερνήσει, εμφανίζονται ως εκ θαύματος οι ίδιοι γυρολόγοι κατ’ επάγγελμα βουλευτές, ενώ στελέχη που προέρχονται από το Ποτάμι μαζί με τα άλλα βλαστάρια της περιόδου Σημίτη υπουργοποιούνται σε κάθε κυβέρνηση, ασχέτου απόχρωσης!
Ο κόσμος καίγεται και η αστυνομία… κόβει πρόστιμα
Τα σύνορα της χώρας είναι ξέφραγο αμπέλι, η ανομία και εγκληματικότητα θα έκανε τους πλέον διαβόητους κακοποιούς της Άγριας Δύσης να ερυθριάσουν και η αστυνομία κάνει μπλόκα στις εκκλησίες και κόβει πρόστιμα σε παπάδες που βγήκαν να ρίξουν τον σταυρό στην θάλασσα ή να κάνουν καμμιά λιτανεία. Οι έγκλειστοι πολίτες, οι οποίοι διατρέχουν τον κίνδυνο της κατάθλιψης και άλλων σοβαρών ψυχολογικών επιπλοκών λόγω των οριζοντίων μέτρων που επιβλήθηκαν, θα πρέπει τώρα να αντιμετωπίσουν και τον κίνδυνο της φτωχοποίησης από τους προστιμοκόφτες της κυβέρνησης.
Δεδομένων όλων αυτών και πολλών άλλων, που δεν εγράφησαν, είναι δυνατόν να υπάρχει κριτικά σκεπτόμενος Έλληνας που να πιστεύει πραγματικά ότι τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν στην Αμερική σήμερα είναι το ουσιαστικό πρόβλημα για το πολίτευμά τους;;;
