Πολλαπλές ειδήσεις βγήκαν από την συνεδρίαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου του περασμένου μήνα, οι οποίες έχουν ευρύτερο αντίκτυπο και θα πρέπει ίσως να απασχολούν πλέον και την ελληνική κυβέρνηση. Αφ’ ενός, προέκυψε η είδηση για την πλήρωση της χηρεύουσας Μητρόπολης Ν. Ιερσέης, που θα γίνει τυπικά στα τέλη Ιουλίου, στην επόμενη συνεδρίαση της Συνόδου. Σύμφωνα με το ισχύον καταστατικό της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, έπρεπε να είχε εκλεγεί διάδοχος προ πολλού, αφού παραμένει κενή η θέση από το φθινόπωρο του 2020. Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, το κενό δημιουργήθηκε κατ’ απαίτηση του σημερινού Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Ελπιδοφόρου, ο οποίος ζήτησε την απομάκρυνση του τότε Μητροπολίτη Ν. Ιερσέης και μάλλον σχεδίαζε εξ αρχής να ενσωματώσει την εν λόγω εύπορη και πολυπληθής Μητρόπολη στην άμεση διοικητική περιφέρειά του. Αυτό τεκμαίρεται και από την απροθυμία του να εκλεγεί νέος επαρχιούχος Μητροπολίτης. Αντιθέτως, ζητούσε να οριστεί τιτουλάριος μητροπολίτης ως «επόπτης» της περιφέρειας αυτής, ο οποίος δεν θα μπορούσε να ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα ποιμενάρχη. Προδήλως, η απόφαση αυτή θα δημιουργούσε προηγούμενο για την τροποποίηση του διοικητικού σχήματος της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, με όλες τις διοικητικές εξουσίες και τα προνόμια να περνούν στα χέρια του του Αρχιεπισκόπου.
Οι συνοδικοί ιεράρχες του Φαναρίου ανέτρεψαν τα σχέδια αυτά, αποφασίζοντας την μην κατάργηση της Μητρόπολης αυτής και την άμεση εκλογή νέου Μητροπολίτη Ν. Ιερσέης, για να σταματήσει επιτέλους η ατέρμονη συζήτηση περί αλλαγής καταστατικού που συντηρεί το περιβάλλον του Αρχιεπισκόπου. Ο τορπιλισμός του σχεδιασμού αυτού δεν φρενάρει μόνο τις φιλοδοξίες του Αρχιεπισκόπου. Αποκαλύπτει την αναξιοπιστία πολλών ελλαδικών ΜΜΕ, διαμέσου των οποίων επιχειρούσε το αρχιεπισκοπικό επιτελείο να παραπληροφορεί το κοινό και να δημιουργεί εντυπώσεις. Πρόκειται για μια αναγκαία κίνηση, αφού δεν ήταν λίγες οι φορές που τα δελτία τύπου της Αρχιεπισκοπής που δημοσίευαν ελληνικά μέσα αναιρούσαν τα ανακοινωθέντα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σύγχυση και να εγείρονται αμφιβολίες για την συνοχή των εκκλησιαστικών θεσμών. Η τακτική αυτή άφηνε το Φανάρι έκθετο και έπρεπε να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά.
Μϋδρους από τον Αλβανίας Αναστάσιο
Ακολούθησε και δεύτερη είδηση, πιο σοβαρή. Η Εκκλησία της Αλβανίας, με δήλωση που δημοσίευσε στις αρχές Ιουλίου, ασκεί έντονη κριτική στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής και κατ’ επέκταση στο Φανάρι για την εις επίσκοπον εκλογή τον Αρχιμ. κ. Θεφάνη Koja για την διαποίμανση των Ορθόδοξων Αλβανών των ΗΠΑ. Μάλιστα, η Εκκλησία της Αλβανίας, όπου ανήκε στο παρελθόν ο εψηφισθείς επίσκοπος, δεν δίστασε να τον κατηγορήσει για εθνικισμό εις βάρος των Ελλήνων της Αλβανίας και να αναφέρει ότι είχε πρωτοστατήσει στην προσπάθεια δημιουργίας σχίσματος, καλώντας τους αλβανόφωνους πιστούς να εγκαταλείψουν την Εκκλησία αυτή και αρπάζοντας ναό της. Πρόκειται για βαρύτατη κατηγορία που τιμωρείται ακόμη και με την ποινή της καθαίρεσης!
Και για να μην νομίσει κανείς ότι ο πολιός Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος αναμοχλεύει παλιές βεντέντες, προστίθεται στην δήλωση ότι ο εψηφισθείς επίσκοπος είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς να επισκοποιηθεί από ετέρα δικαιοδοσία στις ΗΠΑ, απ’ όπου τελικά εκδιώχθηκε, ενώ μέχρι σήμερα, δεν έχει επιδείξει καμία μεταμέλεια για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα που προκάλεσε.
Το γεγονός ότι η εν λόγω δήλωση-κόλαφος προέρχεται από έναν ιεράρχη του αναστήματος του Αλβανίας κ. Αναστασίου, ο οποίος χαίρει παγκόσμιας αναγνώρισης τόσο για την ακαδημαϊκή του κατάρτιση και την ιεραποστολική του δράση, όσο και για το «θαύμα» της εκ του μηδενός αναγέννησης της Εκκλησίας της Αλβανίας, οφείλει να προβληματίζει το σεπτό Οικουμενικό Κέντρο, αλλά και την ελληνική κυβέρνηση. Εφ’ όσον, όπως υπονοείται, η εκλογή του κ. Θεοφάνη προωθήθηκε από τον κ. Ελπιδοφόρο, εγείρονται νέες, σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με την κρίση του και στο τι ακριβώς στοχεύει.
Το χειρότερο είναι πως η ακρισία αυτή αρχίζει και πλήττει πλέον το κύρος του Οικουμενικού Θρόνου και το πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη, ο οποίος, μέχρι τώρα, στήριζε την επιλογή του για το δοιάκι της Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται πλέον είναι τι γίνεται όταν ο οιακοστρόφος ρίχνει το σκάφος επανειλημμένως στα βράχια;
Θα πρέπει να προβληματιστούν Φανάρι και ελληνική κυβέρνηση
Σε κάθε περίπτωση, η επισκοποίηση ενός δηλωμένου ανθέλληνα και ταραξία που ταλαιπώρησε την Εκκλησία της Αλβανίας και τον καταξιωμένο ποιμενάρχη της κ. Αναστάσιο εκθέτει πρόσωπα και δημιουργεί έντονο προβληματισμό. Χρειάζεται καλύτερος συντονισμός μεταξύ της Μητέρας Εκκλησίας και άλλους εκκλησιαστικούς, πολιτειακούς και ομογενειακούς θεσμούς που επηρεάζονται από τις αποφάσεις της. Πρέπει, επίσης, το Φανάρι να εξετάζει ενδελεχέστερα τις θέσεις και τα κίνητρα εκείνων που κάνουν εισηγήσεις.
Η διαμαρτυρία του κ. Αναστασίου θα πρέπει να λειτουργήσει ως ένα ακόμη καμπανάκι κινδύνου, τόσο για το Φανάρι, όσο και για τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, ο οποίος λαμβάνει αλλεπάλληλες ευκαιρίες να αλλάξει ρότα και να επαναπροσανατολιστεί. Εάν μετά από την η ανατροπή των σχεδίων του για την Μητρόπολη Ν. Ιερσέης και την κατακεραύνωση που δέχθηκε από τον πολιό Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο εξακολουθήσει να κάνει επικίνδυνους ελιγμούς μέσα σε σκοπέλους, τόσο η εκκλησιαστική του αρχή όσο και η ελληνική πολιτεία πρέπει να ενδιαφερθούν για την γενικότερη ασφάλεια του σκάφους, όχι μόνο του καπετάνιου. Σιγά-σιγά, ξεπροβάλλει το καυτό ερώτημα…στα πόσα λάθη καίγεται κανείς;
