Τέλη 19ου αιώνα προς αρχές 20ου . Στη Θεσσαλονίκη επικρατεί ένα αρχιτεκτονικό ρεύμα που ονομάζεται εκλεκτικισμός. Συνδυάζει διαφορετικούς ρυθμούς και παράγει μια αρμονική ενότητα.
Το 1911 ανεγείρεται επί της Βασ. Όλγας με Θεμ. Σοφούλη η βίλα Κάζα Μπιάνκα. Η εν λόγω περιοχή λεγόταν εξοχή αφού είχε μόνο ελάχιστες θερινές κατοικίες. Ο Ιταλός αρχιτέκτων Πιέτρο Αρριγκόνι αναλαμβάνει τη κατασκευή αλλά την εγκαταλείπει εσπευσμένα λόγω του ιταλοτουρκικού πολέμου της εποχής. Το συνεργείο του Ντεμπερλή Τζώρτζη Σαγά ολοκληρώνει και παραδίδει το έργο, το έτος 1913.
Η Κάζα Μπιάνκα είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα του εκλεκτικισμού. Ενσωματώνει στοιχεία μπαρόκ, αναγεννησιακά και Art Nouveau. Επίσης μαρτυρά την έντονη τάση των αστών της περιοχής για εξωστρέφεια.
Η μαρμάρινη μπαρόκ σκάλα σχήματος οβάλ υποδέχεται τον επισκέπτη μπροστά στην κεντρική είσοδο. Στην πρόσοψη και πίσω όψη υπάρχουν βεράντες, ημιυπαίθριοι και κλειστοί εξώστες. Οι οροφές τους αποτελούν τα μπαλκόνια του πρώτου ορόφου. Το κτίριο έχει ασύμμετρη κάτοψη και η ψηλόλιγνη φιγούρα του αποτελεί στοιχείο Art Nouveau.
Το κτίριο αποτελείται από ημιυπόγειο επενδεδυμένο εξωτερικά με πέτρα, υπερυψωμένο ισόγειο και δύο ορόφους. Ο δεύτερος όροφος είναι φωλιασμένος σε σοφίτα. Στο ημιυπόγειο υπήρχαν δωμάτια για το προσωπικό και βοηθητικοί χώροι. Το ισόγειο περιελάμβανε δύο υπνοδωμάτια, λουτρό, γραφείο, καθιστικό, τραπεζαρία, μαγειρείο και βοηθητικούς χώρους. Ο πρώτος όροφος φιλοξενούσε υπνοδωμάτια και χώρους αποκλειστικά για το προσωπικό. Στο δεύτερο όροφο υπήρχαν χώροι για τα παιδιά (playroom), και επιπλέον βοηθητικοί χώροι.
Η πολυτελής έπαυλη ήταν το γαμήλιο δώρο του Ιταλοεβραίου βιομηχάνου Ντίνο Φερνάντες Ντιάζ στη σύζυγό του, Ελβετίδα Bianca Meyer. Το 1941 η έπαυλη επιτάχθηκε από τους Γερμανούς και η οικογένεια διέφυγε στην Ιταλία. Στη δεκαετία του 60΄ λειτούργησε ως νηπιαγωγείο. Το 1965 η έπαυλη πέρασε στην ιδιοκτησία των Τριάρχου και Μαλλάχ.
Το 1976 το κτίριο χαρακτηρίστηκε διατηρητέο. Ενδιάμεσοι βανδαλισμοί οδήγησαν σε κατάρρευση των ορόφων αφού είχαν αφαιρεθεί ακόμα και τα δοκάρια. Το 1993 ξεκίνησε η αναστύλωση του και διήρκεσε τέσσερα χρόνια. Σήμερα η πλήρως αποκατεστημένη Κάζα Μπιάνκα, στεγάζει την Πινακοθήκη της Θεσσαλονίκης. Η άριστη κατάστασή της αποκρύπτει το ανήσυχο παρελθόν της. Η βίλα Κάζα Μπιάνκα. Γράφει ο Αναστάσιος ΓΕΩΡΓΙΛΑΣ. Εφημερίδα ΑΡΙΣΤΕΙΑ.
Originally posted 2018-11-05 09:23:45.
